Adama neden yumruk attın? Dedim.
"Olur mu?" dedi.
Baş bas bağırıyordu.
" Hakiki kösele !" Diye.
Sonra göz göze geldik.
Gülmeye başladı.
İyi de dedim.O ayakkabıcı.Elbette öyle bağıracak.
İyi de dedi."Ben de köse le!
Olur mu le?"
Kellik işte.Köse le! Köse le!
Vay be! Uygulamalı espri!
..
Ama kazın ayağı öyle değil.Perdeli!Kayısı erik zerdali.Bırak çiselemesin yağmur.Bak şiir oldu işte ey deli!Şimşekler çaktı kafatasında.Yandı beyin.Siz ne derseniz deyin.Bu hep böyleydi önceliğin,şimdileyin.Çatladıysa kafatası.Leyimleyin.Leylimleyin.Gülmeyin.Muzip ruhun gıdı gıdısıdır.,leylim ley.Hey,hey,hey!Hey, hey,hey!
...
"Seni anlıyorum "deyince kahroldu şair.Anlaşılabilirlik onun için bir zuldu.Ama bi kere olan oldu.Özür diliyorum ama ne yazık ki,seni anlıyorum.
An geldi işte.An o an.An- lıyorum seni.Ama anlamıyorum seni?Ne yapmıyorsun böyle kendine kapanıp.Bak sözcükler bile isyan halinde sana. Bazıları " anlamımı yitirdim" deyip köşesine çekildi.
Ey çözülmesi zor bulmacaları kolayca çözen adem.Ey ansiklopediler dolusu bilgi depolu şahsiyet.
Güzel şeyler bunlar elbet.Ama sende kalırsa bunlar.Tersine tebbet.Nicedir bu böyle nicedir.Bu nicelik,olsun biraz incelik.Hey niteleyip durma öyle, niteleyip durma.
Sen niteledikçe onlar gene bir adım önde bir adım önde.İnanmazsan dönde bi bak dönde.İstikamet aynı yönde!
...
Herşey varsayım dayım.Yeni bir şey gelirse,öncesini temel sayın .Sonra miyadı doldu ya, yoksayın!Çünkü açlığınızı giderdi bir süre.Artık toksayın, toksayın.Azsayın ya da çoksayın.Bende bir şey anlamadım.Bu yazıyı yok sayın!
...
Elbette biraz Nazım' dan biraz da gönül sazımdan esinlenmelervar.
Yok diyemem elbette illa ki var.
Bunları bi güzel kar ey yar.
Sonra yüreğine sar.
İşte karşında Yaşar.
Şiir tâbii.
Ne var?