Git öte ile gel beri!

“Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası.
Ayak seslerinden tanırım.
Nerde bir köy türküsü duysam, şairliğimden utanırım ”
Bedri Rahmi Eyüboğlu

Git öte ile gel beri!

“İnsanlar bir garip oldular!”
Genelde söylenen dillere pelesenk olmuş bir söz.

Ben hiç bir başka canlıda bu lafı söyleyeni duymadım.
Ne bir hayvan,ne bir böcek ne de bitki!
Olur mu?
Olmaz tabii.
İroni bu emmi!
Ama ironiden öte, eğer konuşsalardı?
Vay bizim halimize!
Kimbilir neler derlerdi neler?
Onların yaşam alanlarını işgal ettiğimizden tutunda, gerçek yaşamlarından izole edip evcilleştirmeye kadar.
Artık onlara yapılan kötü muameleri yazmaya gerek yok.Zaten hemen hemen her gün,her tür basında görüyoruz.

Tâbii ki bunları diyenlerde insan!
Söylemesi çok kolay.
Dilin kemıııı yok ki( biliyorum kemiği olacak)
Ne yani insanı tu kaka mı edeceğiz? Diyenler olacaktır.
Hadi biz buna yüzde elli yüzde elli paylaşımı koyalım.
Ne bir eksik ne bir fazla.

Bence bu çoook eskiden beri böyle belki de.
Yetmiş yaşına doğru yaveş yaveş (biliyorum yavaş yavaş, usul usul, piano piano) gelirkene , geçmişe bir yolculuk ettiğimde gördüğüm manzara bu benim.
Dedesini bilirsin, babasını bilirsin, çocuğunu bilirsin,ya torunlar?
İşte onları dikkat edersen görürsün.
Değişmeyen tek şey değişim.
Yok bu benim değişim değil.
Genelde dillendirilen bir söz.
Bazıları hemen” işi cahilliğe mi getireceksin?”

Der.
Der tabii.
O da var tabii.
Şimdi feodalizmden kapitalizme geçiş diyeceğim de.Neyse.
Ama bunun nedenleri önemli bence.
Orada bir köy var uzakta, gitmesek de gelmesekte o köy bizim köyümüz!
Bak burada bile hemen sahiplenme içgüdüsü!
İyi de gitmediğin yer, görmediğin yer, bilmediğin yerle kendini nasıl özdeşleştiriyorsun?
Çok kolay!
Onlar gayet misafirperverdir.
Doğru.
İyi de sen?
Misafirhepver, misafirhepver!
Ürettiklerini ver üç otuz kuruşa.Beslediklerini sat üç beş kuruşa.
Kümüle hep ver, hep ver.
Ama o şehre geldiğinde istikamet lokanta hemşerim!
Usulca kaçarak.
Küçük burjuva özelliği bu.
Eeee emmin şeherli.

Şeher adamı.
O ise, ara sıra gördüğü kaldırımlarda şaşkın şaşkın bakarak çevresine yürümeye çalışsın.
Eee köyde kaldırım mı vardı da,biz bilmiyoruz( gönül dağında Ramazan konuşması gibi)o yürümedi.
Olay bu işte.
Ona kısaca üret demişler.
Sana bana da tüket.
Üretim tüketim ilişkisinden kaynaklanan bir hali vaziyet!
İşte ol nedenden ötürü, onlara git öte!
Haaa gel beri ne zaman?
İşi düştüğü zaman!
Ama her zaman işi düşüyor.
Ama onların işi şeherliye hiç düşmüyor!
Düşsede kimse yerden kaldırmıyor!
Sonra da işi cahilliğe getir.
Okumamış bunlar.
Takvim yapraklarını arkasında okudular genelde onlar.
Sense iç cebinde sakladığın gazeteleri bu zahmet çıkarıp uzatsaydın ona, belki ajans dışında da haber varmış ne diyecekti.
İnsanları cahil diye nitelemek çok basit.
Hele bu devirde ego tatmini.
Ama nedenleri?
Neyse bu yazı uzar gider.
Yumurtadan çıkıp kabuğunu beğenmemek.
İşte konunun teması bu.

Neyse gel beri.
Neee?
Bi şey anlamadın mı?
O zaman.
Lütfen git öte.
Demiyorum elbette.
O zaman ne olur?
O zaman bende git öte olurum.
Olur mu hiç?
Sadece insan olalım.
Al sana gene bir soru!
İyi de hangi insan?
Dedim ya.
Gel beri,gel beri.
“İyi de ey yazar sen ikilemde gibisin?”
Demek ki bu özellikler bende de var.
Ben dağda yaşamıyorum ya.
İkilem derken zaten gel beri, git öte.
İşte ikilem.
Olumlu ve yapıcı olmak.
İşte bu ikilemden birileme gitmek.
İkilem.
Neyse izninizle ben ikileyeyim.
Haaa bu yazı sürecek.
Git öte demek yok.
Gel beri gel beri.
Geldiğiniz için teşekkürler.