İşte bu tık tık tık olayı !

Sosyal medyada bazı programlar cidden hoşuma gidiyor.Tâbii ki eleştirilerde olacak.O ayrı.Hakaret içermeyen, toplumun değer yargılarını fazla örselemeyen, küfürsüz,en azından insana saygılı proğramlar.Sayısal olarak bilmiyorum ne kadar bu tür proğramlar? Ama fırsat buldukça sürekli olmasa da arasıra bakıyorum.Özellikle eş, aile videoları daha çok ilgimi çekiyor.

Şaka bi yana görüntü olarak da iyi çekiyorlar bana göre.Tabii sinemasal olarak bu işin uzmanı değilim.Ama sınamasal olarak güzel denenmesi ve sınanması gerekiyor gibi.

Beni ilgilendiren tarafı şu.Hadi biraz duygusal takılalım derken bu takılalım biraz kaba oldu gibi ama arada olacak bunlar.Kahvehane gelip gitmeleri ve erkek egemen toplum gerçeği!

Ünlü şairimiz Nazım Hikmet ne diyor şiirinde.   ” Artık şarkı dinlemek değil şarkı söylemek istiyorum”

Bunu konserve müzik dediğim eski kasetler,cd ler ve belleklerden sıkılan insanlar, artık bunları duymak yerine ” arkadaş bende söylerim bunu!”

Diyor bir yerde.

Karaoke gerçeği de var.

Hemen buradan nicelik ve niteliğe gitmeyelim.

Çünkü içlerinde nitelikli olanlarda vardır muhakkak.

Alışılagelmiş, hergün aynı insanlardan aynı müzikleri dinleyen bazıları bende yaparım be ya! Demiş.

Ne var bunda?

Artık magazin sayfalarında şişirilmiş üç günde müzik dehası olanların piyasaya sürülmesi ve onun sırtından para kazanılması biraz zor gibi.

Çünkü bu bi tıka bağlı artık.

Tık dedi kapı kaynayan geldi kaynatan geldi.Suyun ısınması gibi.

İçlerinde çok kötü olanlar yok mu? Var elbette.

Ben iyi olanlardan dem vuruyorum.

Eee sanatsal deyip piyasaya kakalanan bu tür berbat programlar yok mu? O da var.

Ama konuşan belki birkaç kişi.

Çünkü olay artık ekonomik!

Para yani.

İyi de bunun doğrusu ne?

Eğrisi ne?

Valla nitelik diyenler nicelik diyenler!

Bence sonuç tık tık tık.

Belki nicelik içinde nitelik!

Belki nitelik içinde nicelik!

Karar mekanizması kim ?

İşte bu tık tık tık olayı.

Bi tık.Ebeledim sen çık?!

Ne güzel.İnsanlar artık hem yönetmen, hem oyuncu hem kurgucu.

Cast olmanın dayanılmaz yükünden biraz olsun ( biz buna figüran diyorduk eskiden) sıyrılmak ve kendi filmine bakmak!

Nejisör?

Demegojiye uğramadan ( deme ?) insanlar bunu da Denegoji vaziyetinde ve oldukça memnunlar.En azından kamera görüntüleri gerçekçi.Çünkü doğal.Çünkü hayatın aktığı gibi artık konuşmalar, yapmacık değil.

Tâbii ki ülkesel değer yargılarının üzerine fazla gitmemek, kültürünü yapıcı ve olumlu bir bakışla eleştirmek ama bunun tu kaka etmek olmadığının da bilincinde olmak ve o toplumsal kurallara uymak.

Yani kültürüne saygı ve sevgi duyarak.

Çünkü seni sen yapan o kültür içinde geçen ve geçip giden yıllar.