ÇEHREYE VERDiĞİMİZ RAHATSIZLIKTAN DOLAYI ÖZÜR DİLERİZ.
SANIRIM 24 YIL OLDU BUNLARI YAZALI.
DEDİK YA.HERKESİN BİR DERDİ VAR DURUR İÇERİSİNDE.DURUR İÇERİSİNDE.
OĞLUMA MEKTUPLAR
Geçmez denen günler,bitmez denen geceler geldi geçti,geçiyor!
Eee.tabi yüreğimiz de deldi.geçti..geçiyor!
Tam 24 yıl..alır mı hiç akıl?Dile kolay.
Vay babam vaaaaaaaaaaaay….vay babam vaaaaaaaaaaay!
Tam 24 yıl olmuş demek ki denize gidişin.
Diyorum ki’BENİM OĞLUM ZATEN BİR DENİZ’di,gittiği yerde deniz’
Ve sesleniyorum denize’Bir damla da olsa oğlumu bana verseniz!”
Öpüp koklasam..bir ömür boyu saklasam saklasam bir ömür boyu..
Upuzundu boyu..Güzeldi oğlumun huyu.
Gene bana Pederovski annene Dombilim desen,
Ve çaktırmadan gene kardeşin Burcu’nun şekerlerini yesen.
Gene çıksan da Kız Lisesinin önüne,Elif’ine bir Merhaba desen.
Ve gene beni okeyde bir güzel yensen.
Çok yakışırdı sana o sarı kırmızı tişörtünü bir giysen.
Soğuk espriler yapsam gene sana.
Sen de gene’kıh..kıh’ diye bir gülsen..
Gitsen gene Demirspor’a da koşsan yine o futbol topunun peşinde..
Ne..Burası mı?
Dünya hali işte oğlum..Herkes kendi işinde..!
Sözüm ona bir şeylerin peşinde.
Gitmek için yanına birer,ikişer.
Zamanı koluyoruz.
Gelenlerden bellidir be oğlum..Gideni yolluyoruz.
Kısaca oğlum.Sabredebilmek adına şartları zorluyoruz.
Takma kafana.Seni yalnız bırakmam orada…Zaten artık soruyorum kendime’Hala ne işim var burada?’
Olmadı..Biz yanına geliriz.
Söyleşiriz,özlem gideririz.
Buralarda kalmadı oğlum pek be.
Sohbet içeriz,muhabbet yeriz.
16 yıl bizimle kaldın ya..Sana gene de teşekkür ederiz.
Hani..Belki dünya yorgunluğunu atıp da biraz dinleniriz.
Olmadı kafamıza göre takılırız.
Baktık,çok güzel yerler oralar…
HEP BERABER KALIRIZ..
PEDEROVSKİN..YAŞAR ARDA
Not.Rahmetli oğlumu yitireli 24 yıl oldu.(1999 da 16 yaşındaydı)Evet hep mizah, taşlama, karikatür.
Eh bugün bu kadar olsun lütfen.
Duygu sömürüsü diye algılamayın lütfen.
Bugün ki haleti ruhiye işte.
Bugünlük idare edin lütfen vaziyeti.
Oğlumu ve genç yaşta tüm yitenleri rahmetle anıyorum.
Sizler sağolun.