ÖĞRENMEK, BAŞARMAK

Her yıl olduğu gibi bu yıl da 24 Kasım’da öğretmenler günü kutlamaları yapıldı, çeşitli programlar etkinlikler düzenlendi. Aynı gün öğretmenler günü dolayısıyla bir akademisyenin konuşmacı olarak katıldığı bir konferanstaki konuşmaları ilgi çekici idi….

Mesleğinin duaeyni , eğitim konusunda söz sahibi, ülkenin eğitimi konusundaki problemlerin, özellikle öğretmen yetiştirme konusundaki problemlerin en can alıcı noktalarını da vurguladı özetle.
En çok dikkat çekici olan cümleleri de öğrenmek mi, başarmak mı? idi
Eğitimimiz ilk okuldan itibaren başarmak temelli olduğu için, eğitim müfredatının yanı sıra öğrenci, adını ne koyarsanız koyun, ek dersler, kurslar almak zorunda kaldı, çünkü başarı yapılan sınav sonuçlarına göre değerlendirdi.

Verilen ek kurs, ek dersler de tamamıyla öğrencinin başarması üzerine kurgulandı, çünkü; girilen sınavlar sonucunda almış olduğu puanlara göre eğitimi şekillendi.
Bunun dışında başka bir eğitim modeli belirlenebilir mi bilinmez ama bu konu da zaten ilgili kurum ve kuruluşların işi ve görevi. Eleştiri değil bu yazılanlar bir tespit, bir olgu.
Öğrenme üzerine eğitim modeli getirilebilir mi, getirilirse ne olur, onu da iyi modellemek gerekir.
Öğrenmenin en güzel modeli yıllar önce Köy Enstitüleri ve Öğretmen Okullarında denenmiş, ancak rövanşist düşünce ve politikalar ile de her iki kuruma da yazık edilmiştir. Eksiklikleri var ise düzeltmek yerine kapatmak olan en kolay yol seçildi.

Bu eğitim kurumlarında başarmanın yanı sıra, öğrenci her alanda öğrenerek mesleğine hazırlanırken, hayatın içinde olmanın eğitimini de alıyordu.
Eğitimcilik yönleri de iyi idi, mezun olan öğretmenlerin, almış oldukları eğitimin son yıllarında usta, çırak ilişkisi ile uzun süre, usta bir öğretmenin yanında çıraklık yaparak mesleğini öğrenme imkanı bulabiliyordu, mesleki becerileri okul bittiğinde şekillenmiş oluyor idi.
Her başarı bu Ülke için…