Onda BUnda ŞUndadır!

Ne de çok şey biliyorlar!
Onda BUnda ŞUndadır!
Onlar,bunlar, şunlar.
…

” Abi şu konuda bilgin var mı?”

” Biliyorum da senin bu konuda bilgin var mı?”

” Var tâbii olmaz mı?”

” Bak bir de o konu var!”

” Hanki konu abey?”

” Haydaaaa o konu işte o konu!”

” Haaa anladım tabi.O konu?”

” Tamam o konu işte.Garip bir şey değil mi?”

” Neresi garip abi? Aynen normal bi olay!”

” Bak izah edeyim.Şu konuda bilgin vardı.Uyuştuk.Sorun yok.Bu konu dedik.Onda da uyuştuk.Sorun yoktu.
Eeee o konuya geldik.N’ oldu? Uyuşamadık!”

” Niye abi? Birazdan uyuşuruz! Ne güzel muhabbet ediyoruz işte!”

” Doğru diyon.Ne diyorduk? Hah o konu ,o konu.Hani o konu işte!”

” Bak bu doğru işte.Ayrıca işte o konuda uyuşuverdik!”

Bunları dinlerken ( ki mecburen mecburen mecburiyetten çünkü yan masada bu muhabbet, şu muhabbet.İşte o muhabbet ,o muhabbet!

Beynim uyuşuverdi.
Onlara dönüp merakla bu, şu,o! Konu ne abi?
İkisi bana bakıp

” Senin anlayacağın bir şey değil arkadaş bu konu!”
Derken diğeri de

” Haaa şu konu mu? Seni aşar hemşerim” dedi.

İyi de dedim ya o konu?

” Ya arkadaş bu konuda bir bilgin yok.Şu konuda bir bilgin yok.Şimdi de dersin ki o konu ne?”

Diğeri girdi araya
” O,o konuyu bilmez ki abi.Bi kere beyni yetmez onun”

Tamam dedim.Siz haklısınız.Konu neyse ? Bana ne!

” Olur mu?” Dedi ikisi de.
” Soracaksın tâbi.Yoksa öğrenemezsin!”

Neyi diye soramadım!
Çünkü konu bu, şu, o konu işte.
Sonra ayyyykü deyince bana baktı ikisi de
” Bak ayıküüüü işte ayıküüüü ” dediler.
Yani ayılıyor diyorlar bana.
İyi de bi şey içmedim hiç.Ama bu muhabbet kafamı allak bullak etti.
Belki ondan.
Birden ayılmıştım!
Aykü ve ayiküüü.
Ben desem lafa dayalı espri derler.
Ama canlı espri bu.
Film gibi.
Oynuyor ikisi de bu rolde.
Kim mi?
Bu, şu,o!
O işte o işte!
O!
Hadi ben de diyeyim.
Ben de vardım o filmde.
Bu, şu ,o ve ben!
Hadi diyelim ki kafa bulma olayı.
İyi de kim kimle kafa buluyor?

Bu?
Şu?
O?
Ben?
Bu ara konu neydi?
Ne yazacaktım?
Bu?
Şu?
O?
Ooooooo! Prsştuüvyzzzzzzzz!