Yazar Şermin Ertekin’in İlk Kitabı Çıktı

Edebiyat dünyasına “SAYE” adlı kitabıyla giriş yapan sevgili yazarımız ŞERMİN ERTEKİN ile keyifli bir röportaj gerçekleştirdik.

Üniversiteyi belli nedenlerle yarıda bırakmak zorunda kalmıştınız. Bir kitap kurdu olduğunuzu biliyoruz. Peki sizi yazmaya yönlendiren şey neydi?

Okul yıllarımdan bu yana küçük metinler, notlar ve şiirler yazmayı seviyordum. Çevremdeki birçok insan bu konuda yetenekli olduğumu söylüyordu. Çevremden aldığım güzel tepkiler beni daha çok motive ediyor ve cesaretlendiriyordu. Annemin hastalığı beni bu hayatta yaralayan zor bir dönem olmuştu. Bu dönemi aşmak için yazmaya başladım.

Sizi yazmaya özendiren şeyler nedir?

Beni yazmaya özendiren şey; Hayatın tüm gerçekliği, yaşanmış gerçek hikayeler, Doğa, canlılar, dağlar, denizler ve düşler.

Konularınızı Nasıl Seçiyorsunuz?

Konu seçimi çok da kolay olmuyor. Kültür alt yapım hazır olduğu için birçok konuyu zihin ve gönül süzgecimden geçirip, sentezleyerek yeni yaratılar elde ediyorum. Bazı durumlar da bununda yetersiz kaldığını gördüğümde ya uzmanlara danışıyorum ya da yazılı ve görsel kaynaklı araştırmaya yöneliyorum. En çok da yaşanmış gerçek hayattan konulara yöneliyorum kısacası. Belleğimin kapılarını yumruklayarak bir plan yapıyorum. Sonrada yazmaya başlıyorum…

“SAYE” isimli kitabınıza gösterilen ilgi hakkında ne düşünüyorsunuz?

Açıkçası bu kadar ilgi beni onure ediyor. Kendim de yazma yetkisi daha çok coşkulanıyor. Kalemin çok güzel devam etmelisin ve biz okumalıyız dediklerinde zihnimde yeni projeler canlanıyor. Buda beni motive ediyor.

Kitabınızı yazmaya başlarken kurguyu önceden mi belirlediniz yoksa yazdıkça mı gelişiyor?

Romanımı yazmadan kurguyu belirlerim. Öteki türlü ne yazacağını bilememek sadece yazmak olur. Duygu ve düşünceyi okura veremezsiniz. Kılı kırk yararak kurguyu belirlerim.

Bir yazar olarak okuduğunuz ve beğendiğiniz yazarlar kimlerdir?

Ben kendimi yazarlığa hazırlarken öğretmenlerimin yardımıyla eski yıllardan bu yana çok kitap okudum. Her çiçekten bal alır gibi. Bazen 18 yaşımda kitabın sayfalarına daldığım oluyor yeniden. Yaşam boyu okuduğum kitaplar, karşımda yığdığım bir piramit gibi düşünüyorum. Hiç birini kıyaslamadan, yargılamadan olmak istediklerimi kendime sentezleyerek okudum.Bugün “SAYE’Yİ” o piramidin en tepesinde açan bir çiçek gibi görmek bana huzur veriyor.

İnsanların çoğu “hayatımı yazsam roman olur der”. Sizce herkes kitap yazabilir mi? Yazmak yetenek midir?

Yazmak için yetenek yeterli değildir. Özgün duygu ve düşünce üretmek gerekir. Yeteneğim var diye yazanlar yok değil. O tür kitaplar, okurken ayaklarınızı bir derede serinletir gibi oluyorsunuz sadece. Sığlık pek sıkıcı oluyor.

Yazmak isteyen ancak nasıl yazacağını bilemeyenler için tavsiyeleriniz var mı?

Yazmak işi özgüdür. Ona öneride bulunmak özgünlüğü kısıtlamak olur. Ayrıca öneri ve yardımlarla yazılanlar yazarın özgünlüğünü kaybederler. Bende romanıma başlarken ilk tümcede zorlanıyorum. Sonra yerine oturuyor.İlerideki okumalarımda beğenmezsem yeni tümceler kuruyorum.

Yazma ritüelinizden bahseder misiniz? Hangi ortamda, hangi materyalle, hangi müzikle, nasıl bir coğrafyada yazmayı tercih edersiniz?

Yazarken tek lüksüm müzik. Bu benim yorgun zihnimi dinlendirirken yazmaya olan duygularımı da tetikliyor. Daha çok duyguya ve olaya odaklanıyorum.

Bir gün kurgu olmayan, gerçek yaşanmışlığın dışında bir şey yazmak ister misiniz?

Ben yazarken gerçek yaşanmışlığın içinde buluyorum kendimi. Gerçek kurgusu olmayan şeylerin yazarken bana da faydası olmuyor, hissedemiyorum… Hissetmediğim bir roman yazamıyorum.

Gelecekle ilgili projelerden söz eder misiniz?

Gelecekte birçok proje kafamda canlanıyor. Yeni romanım için planlama yaptım. Bunun sürpriz olmasını istiyorum.
Yazmak sizin için hayat boyu sürecek bir serüven mi yoksa bırakmayı düşündüğünüz bir zaman var mı?
Yazmak benim hayat biçimim. Olmazsa olmazım. Yazma aşamasında bazen yorulduğum zamanlar oluyor.Az bir süre ara verip tekrar devam ediyorum.Yazarken hiçbir şey duymuyor ve hissetmiyorum.

Günümüzde gençliğe üç tavsiye verecek olsanız bunlar ne olurdu?

Günümüz gençliğine tavsiyede bulunmak bana göre değil. Çünkü böyle bir eylem çok da hoşlarına gitmez. Sadece hayata hazırlanırken şunları söyleyebilirim. Kitaplardaki dünyaları,insanları,olayları,sorunları özgün hedefler edinmeyi ıskalamamalarını öneririm ve sevgiyi yaşam boyu ekmeklerine katık etmelerini söyleyebilirim.