Kimse Farkında Değildi

Şimdi okuyanlar”olmaz böyle şey!”diyeceklerdir.Ama inanın oldu bu şey!İlçedeydim.Otuz yıl oldu.Televizyon tamircisi Kemal’in dükkana girdim. merhaba Kemal dedim.Sonra da Kör İlyas naber?Derken içeri bir arkadaşımız girdi.Baktım dışardan Topal Yakup geçiyor.Çağırdım geldi.Abi dedim.Bak sen topalsın,bu kel bu kör ben koldan sakat.O demin içeri girene baktı.Eeee dedi bu da sağır!O sırada kapıda biri dikiliyor.Ben bu kadar sakatı görünce ona döndüm.Bak hemşerim,burada kolsuz,topla,kel,kör,sağır toplandık.Sen sakata gelme!deyince adam hötötöööö demez mi?Sanırım şaka yapıyor deyince Topal Yakup o da kekeme dedi.Ellerimi havaya açtım.Ey bana yılardır karikatür çizdiren Mevlam şimdi beni canlı canlı karikatürde oynatıyorsun!Kel,kör,topla,çolak,sağır ve de bir de kekeme.

İnanın kimse farkında değildi.Sonra onca sakat yani, engelli bu duruma katıla katıla güldük.
İnsanın sakatlığı ile dalga geçmesi başka bir olay.Ama onca sakat olunca bu seri oluyor yani.
Sonra tabi ki olayın herkes FARKINDA oldu.
3 Aralık Dünya Engelliler Farkındalık günü hepimize kutlu olsun.Tabii şimdi aramızda olmayan Kör İlyas ile Topal Yakup’u saygıyla anıyoruz.
Bir kolu engelli olarak bu engelin ne yazmama ne de çizmeme bir engeli olmadığınıda belirtmem gerekiyor.
Ama bu yaşananlar inanın doğru.Üstelik canlı canlı yaşandı.
NOT.BİLİYORUM.SAKAT KELİMESİ YANLIŞ.BUNU KULLANMAMAM GEREKİYOR AMA NE KADAR ENGELLİ YAZSAM DA OLAY TAM MOLARAK ANLATGIM MOLARAK OTURMUYORDU.ÖZÜR DİLERİM GENE DE.BİR ENGELLİ OLSAM DA:))

….

Bu gün Dünya Engelliler Farkındalık Günü dolayısıyla bunu yazmadan edemeyeceğim.Bir kardeşimiz vardı.Bunu trafik durduyor yolda.Ehliyet yok!Ruhsat yok!Kayıt yok,kuyut yok!Eee arabada mal var.Irsaliye o da yok.Fatura da yok.Vergi levhası hepten yok.Komser soruyor.Kimliğini ver.O da yok!Kızıyor komser.İn aşağı diyor.Bizim ki gayet sakin.Bak inersem fena olur sonra komser bey diyor.Komser bu kez gene in aşağı diyor.O gene bak inersem kötü olur sonra komser bey diyor.Komser ulen bir de bana hava mı atıyorsun?deyince bu atlıyor arabadan.Komserin gözleri faltaşı gibi.Bir bakıyor ona.Çabuk bin,git,çabuuuuuuk diye bağırıyor.Meğerse bizimkinin belden aşağısı tutmadığından tabii doğal olarak çift bastonla çekirge gibi atlıyor arabadan!Meğerse bizim ki haklı.Komsere boşuna inersem kötü olursun!dememiş!
Çünkü iki bacağı da sakattı.
Saygıyla anıyorum.Bazen ikimiz çay içerken,birisi yanımıza gelirken”Hoop bak sakata gelirsin sonra” derdi.Eee o bacaktan ben koldan sakattık!Ama inanın sakatlığı ile dalga geçebilen yürekli bir kardeşimizdi o.

NOT.BİLİYORUM.SAKAT KELİMESİ YANLIŞ.BUNU KULLANMAMAM GEREKİYOR AMA NE KADAR ENGELLİ YAZSAM DA OLAY TAM OLARAK ANLATIĞIM GİBİ OTURMUYORDU.ÖZÜR DİLERİM GENE DE.BİR ENGELLİ OLSAM DA:))HANİ SAKATA GELMEYELİM !:))

Bir engelli olarak son sözüm şu; insan ne olursa olsun kendisiyle barışık olmalı.Gerekirse kendi adıma kolsuz olmak da farklı değil.Gerçi kolum yerinde duruyor ama sağ kol ancak kulağa kadar gelebiliyor.
Bazen böyle kendimle kafa buluyorum işte.Şaka tâbii insan her haliyle güzeldir.