Uykusuz düşler kurar gözlerim

İç içten geçti gitti artık köprüden.İçten diyorum. Dıştan görünen?  Ya iç yüzü?Hiç yüzü!……………Gene uyku tutmadı beni.Tutamıyor, tutamaz zaten.

Gördüm mü onu.Durmam kaçarım.Arayı açarım.Onunla arayı.O halâ beni arayı.Gözlerim.Sürekli onu gözlerim.Ona inat gerçekte yaşarken uykusuz.

Uykusuz düşler kurar gözlerim.

Mandalla tutturum kirpiğimi saçıma.

Deme bu kadarı da çok saçma.

Mecburen açık kalır gözlerim.

Ama gene de uykuyu özlerim………..Biri” abi sanatçı topluma mal olmalı mı?” Dedi.

Eee mal mal bakmadım tabii.

Sanatçıları bilmem.Onlara sor.Bu bana düşmez .Ben sadece yazar çizerim dedim.

Behemal durum bu.

Fazla malumata gerek yok………….