Bir unuttu yaşamak!

“İyi de niye köpürüye getirmedin?”
Dediler.
“O köpürünün altından çok sular aktı” dedi güleçci.
Sonra güldü geçti.İlk kez yaptığı bu espriye ilk kez güldü.
İçinden” Şimdi amma köpürüyodur” diye geçirdi içinden.
Bu resmen künde.Olsun böyle bu günde.
Eee bi ü harfi ne kadar da değiştiriyor sözcüğü.
Yumruk gibi inmişti sözcükler.

Karşısında ki.
O şimdi soğan cücüğü!
( Ben bile iki saatdir ne diyom ben? diye düşünürüm.Üüle işte esprüleri dizisinden sözcük karmaşası
İdare edin)

Olmazsa başka espriye gidin lütfen.

Eskiüzmiiiiii,yeniüzmiiiii, kimseyi üzmiiii!
…
Şofbenlerinde doğal da gaz yanıyor efeeeeeem!
…
Sağol abi.Mide ağrım kalmadı.Çok doygusal yazıyorsun.

…
Çok üzdüler onu.
Nedense hiç alaya almadılar.
O hep ” alâ”ydı.
Hem de pekalaydı.
Şimdi alaybaşı!
..
Yaşamı hep lay layla geçti.
Şimdi,halay lay başı!
…
Madem hayat bir oyun.
Bari adını koyun.
İki saatdir internette geziyoz, bulamıyoz!
…
Oysa yıllarca yüreğinde beslediği bir umuttu.
İyi de ne?
Şimdi unuttu.
Bir unuttu yaşamak!

…
Oysa umuttu.
İyi de ne?
Sonra unuttu.
Alzaymır verzaymır.

Oysa yüreğinde umuttu.
İyi de ne?
Sonra unuttu.

Oysa, yıllarca yüreğinde beslediği umuttu.
İyi de
Şimdi unuttu!