Güzel Günlerin Hasreti ve Duası…

– “Hu Hu” diye seslenirdik komşumuza…
– “Eyvallah” dilimizin pelesengi idi…
– “Hay”dan gelip “hu”ya giderdik…
– “Hay ,Hay Efendim” diye kabul ederdik tekliferi…
– “Allah, Allah, Allah!” diyerek şehadete koşardık Tuna boylarında…
– “Allah Allah”, “Sübhanallah”,
– “Allahu ekber“ idi hayretlerimiz.
– “Tövbe estağfurullah”
“fesubhanallah” zikri anlatırdı kızgınlığımızı.
– “Aman Allahım” derdik …
– “Salavat” anlatırdı bazen yanlış bir iş yapıldığını…
– “Neûzubillah” çekmek idi istemediğimiz bir şey görünce zikrimiz…
– “Bismillah”ile başlarlardı her hayrın başı .
– “Hay Allah” iyiliğimizi vermeye devam edeydi …
– “Allah Allah İllallah, Muhammedun Resulullah” sonrası derdik alkışlarla yiğitlere “maşallah”
– “Ya sabır” öfkemizin ilacı idi ….
– “Hasbünallâhü ve ni’mel-vekîl!” diyerek Allah’ı “vekil” ederdik çaresiz kalınca…
-,“Ya Şafi” dokunurdu yaramıza merhemden evvel …
– “İnna lillah” ayeti teselli ederdi geride kalanları…
– “Hak’ka yürürdük” eskiden ölmezdik biz …
– “Bu da geçer ya hû!”,
“Vazgeç ya hû!”,
“Hoş gör ya hû!” hatları süslerdi Tekke ve zâviyelerin iş yerlerimizin duvarlarını….
-Velhasılı kelam Azizim !“eskiden yaşarken zikrederdik , şimdi zikrederken bile o hali yaşamıyoruz”…
O güzel hallerimize tekrar dönmemiz ve yaşamamız duası ile…