Tırı vırı bir Pazar Yazısı !

Her şey konserve artık.Müzik konserve, tiyatro konserve, muhabbet konserve.Eee bi fiyatı var.Bedafe deeeel! Tık tık tık.

“Ekrandan tıkırtılar geliyor. Heriffff!””Faredir hanım.Klavye ile tıkırdıyordur!” Tık tık tık.

Yok bıktık artık.Emperyalizmin kültür politikası bu.

Hani o misyonerler geldiğinde Afrikalının dediğini tornistan edersek eğer; onlar gelmeden önce bizim türkülerimiz, şarkılarımız, kendimize özgü yerel, ulusal gelenek göreneklerimiz, saygımız, sevgimiz vardı.

Onlar gelince elimize birer telefon verdiler.O aslında bilgisayardı.

Hepimiz o telefonlara daldık.Tık,tık, tık.

Sonra bi baktık, bi baktık.

O bizim değerlerimiz onların ellerinde, bizim elimizde bu telefonlar kaldı.

Üstelik o kaybettiğimiz o değerleri bi de üstüne para verip satın alıyoruz.

Şarkılarımız, türkülerimiz,ulusal değerlerimiz teker teker gitti elimizden.

Artık yanı başındaki eşini dostunu tu kaka edip IN olmak moda.

Değerlerimiz ise OUT.

İyi de neye benziyoruz?

Aynaya hiç bakıyor muyuz?

Onlar söyler ama.

Oysa aynalar yalan söylemez.

Çünkü o senin aynan.

Aynen.

Ulusal değerlere sahip çıkmak gerek.

Yoksa bu kültür emperyalizmi belki de bu engerek.

Elbette insani değerleri öne alarak.

Bize biz gerek.

Bize en gerekli olan da bu.

En gerekli.

Tehlike mi? Kültür yozlaşması.

Bu da engerekli.

Dikkat arada boşluk var.

En gerek!

Engerek!