Emine Nur Günay’ın Ablalığı

İlk kitabım İpek sokağının en çarpıcı sözüydü,
“Bu yükü birlikte taşırsak asla gerçek ağırlığını bilemeyiz”
Yalnızlık tek başına olmak değildir her zaman

Kalabalıklarda da yalnız olur insan.
Ama yüreğine dair, kendine dair bir umut kuşunun kanadına tutunup yükselmek ister.
Örselendi, yoruldu, korktu,.kaygı dehlizlerinde ışık aradı belki Özlem Yalçın .

Annece yüreği kuş oldu da konacak yer bulamadı.
İşte tam bu tanımlanamayan, hangi cümleyi kursa eksik kalan duygu yoğunluğunda,
Siyasetçi ama yine Annece, ablaca uzandı Sayın Milletvekilimiz Emine Nur Günay hanımefendinin eli.
Birçok şey siyaset üstü..
Her şey unutulur ve inşallah en çok şu acılar unutulsun lakin geriye kalan hafızalarımızda,
Emine Nur Günay’ın ablalıği olsun.
Var olun Sayın Vekilim.